baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hədd — is. <ər.> 1. Sərhəd, hüdud. 2. məc. Hədd hüdud, son, nəhayət. Uşağın sevincinin həddi yox idi. Hədd qoymaq – hüdud qoymaq, məhdudlaşdırmaq, normaya tabe etmək. Sevgiyə hədd qoymaq, düzü, günahdır. B. V.. Həddən artıq (çox, ziyadə) – son… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canfəşanlıq — is. Həddindən artıq can yandırma, səy göstərmə, cəhd etmə. Amma, mətəəssüf, müəllimlərin çoxunda bu rəviş, bu hərəkət və bu canfəşanlıq müşahidə olunmur. F. K.. <Səlim ağanın> bu canfəşanlığı tacirə ləzzət verirdi. M. Ibrahimov. Ox qıjıltı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ötkün — sif. 1. Ötmüş, həddindən artıq yetişmiş (meyvə, taxıl haqqında). // Həddindən artıq bişmiş, vaxtından artıq od üstündə qalıb keyfiyyətini itirmiş (bişmiş haqqında). 2. Üstün. <Əlioğlu:> Hava açılır, bəlkə sən də getdin. Yenə ağıl ağıldan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vağam — (İmişli, Kürdəmir, Saatlı, Salyan, Ucar) həddindən artıq yetişmiş, biçilmək vaxtı keçmiş (taxıl) – Vağam taxılı biçə:lmirsən, tökülür yerə (İmişli) ◊ Vağam olmağ (Salyan) – həddindən artıq yetişmək, yetişib ötmək, biçilmək vaxtı keçmək. – Taxıl… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pərəstiş — is. <fars.> 1. Sitayiş etmə, tapınma, ibadət etmə, səcdə etmə. Pərəstiş etmək – sitayiş etmək, tapınmaq, ibadət etmək, ilahiləşdirmək, səcdə etmək. Bütlərə pərəstiş etmək. – Bir güruh eylər pərəstiş vəhdətə. . H. C.. // Dərin hörmət. 2. məc … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şit — sif. 1. Duz qatılmamış, duzsuz. Şit pendir. Şit kərə. – <Mahmud:> Bir kətəyə bax, şit yağı da basıblar arasına, adamın ağzının suyu axır. Ə. H.. // Duzu az, lazımınca duzlanmamış. Şit xörək. 2. məc. Danışığı, hərəkətləri yüngül, qeyriciddi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsmək — f. 1. Titrəmək. Soyuqdan yarpaq kimi əsirdi. Dodağı əsmək. Əli əsmək. Başı əsmək. – Xədicə əli əsə əsə z. torbanın ağzını açdı. S. S. A.. . . . Dərvişin əlləri yarpaq kimi əsirdi. A. D.. Hər vətən deyəndə yaşarıb gözün; Dodağın titrəyib dilin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti